Stilgeboorte of verlies van je kindje vlak na de geboorte

Je gaat op controle bij de gynaecoloog voor 'een afspraak met je baby'. Het moment waarop je echo plots geen kloppend hartje meer laat zien, is onbeschrijfelijk en laat je wereld stilvallen. Wat een moment van verwachting en vreugde was, verandert in een nachtmerrie. Het verlies van je kindje, van wie je al een toekomst in gedachten had, is intens pijnlijk en verwarrend.
​
Of als je kindje overlijdt tijdens de bevalling of vlak daarna, komen er plots allerlei emoties bij. Je bent fier op je kindje, wil hem of haar kort bij je houden, maar er is vaak te weinig tijd om te ontmoeten en afscheid te nemen zoals je had gewild.
​
Wat volgt is een periode van onzekerheid, verdriet en vaak een diep gevoel van leegte. De ervaring van het bevallen van een kindje dat niet leeft, is moeilijk te bevatten voor wie het niet zelf heeft meegemaakt. Het is een zware strijd tussen de wens om je kindje vast te houden en de pijn van het weten dat ze nooit samen met jou zullen zijn zoals je had gehoopt.
Het verlies is niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en mentaal zwaar. Het laat ouders achter met diepe rouw, veel vragen en weinig antwoorden.
​
Je komt thuis met lege handen, zonder het kindje waar je zo naar uitkeek, en je rouwt om een toekomst die nooit werkelijkheid zal worden. Alles wat je had gehoopt, verwacht en voorbereid, valt in één moment weg.Je komt thuis met lege handen, zonder het kindje waar je zo naar hebt uitgekeken, en je rouwt om een toekomst die nooit zal zijn. ​​
Suggesties en boodschappen van andere ouders...
Alle emoties mogen er zijn
Het verlies van je kindje roept een breed scala aan gevoelens op, die soms moeilijk te begrijpen of te verwoorden zijn. Verdriet, woede, ongeloof, schuld, leegte,... allemaal natuurlijke gevoelens die onderdeel zijn van je rouwproces. Veel ouders geven aan zichzelf 'niet meer te herkennen', of zichzelf en hun partner anders te ervaren dan voorheen.​​
​
Er kunnen momenten zijn van intense eenzaamheid en verdriet, maar ook momenten van rust of zelfs dankbaarheid voor de korte tijd die je met je kindje hebt gehad. Periodes van diepe wanhoop kunnen afgewisseld worden met momenten van hoop, zelfs als die toekomst ver weg lijkt. Je boos voelen over het onrecht van je verlies of je schuldig voelen over dingen die je misschien had kunnen doen, worden vaak als 'moeilijke' gevoelens ervaren door andere ouders. Het is volkomen normaal om je boos te voelen, te twijfelen aan alles wat je dacht te weten, of zelfs om momenten van vreugde te ervaren, ondanks je verlies. Het belangrijkste is dat je jezelf de ruimte geeft om al deze emoties te voelen en je niet schuldig te voelen over wat je voelt. ​
Tijd en mildheid
Rouw is geen rechte lijn die je volgt om uiteindelijk 'helemaal' over je verlies te komen. Men denkt soms dat het verdriet kleiner wordt naarmate de jaren verstrijken. In werkelijkheid is het de ruimte rondom het verdriet die groter wordt. De intensiteit van het verdriet kan variëren, maar de liefde blijft altijd een deel van jou. Rouw kan je op onverwachte momenten overvallen, zowel op voorziene als onvoorziene momenten.
​
Rouwen is geen race. Het is een persoonlijk proces dat zich in je eigen tempo ontvouwt. Het is belangrijk om jezelf de ruimte te geven om te voelen, te rouwen en je verdriet te uiten, zonder jezelf druk op te leggen om 'door te gaan' of 'te herstellen'. Wees geduldig met jezelf, en geef jezelf de toestemming om te rouwen op de manier die voor jou juist voelt, zelfs als dat betekent dat je soms terugvalt of niet weet hoe je verder moet. Wees niet te streng voor jezelf, er is geen 'juiste' manier of termijn om te rouwen. Sommige dagen voel je je misschien beter, terwijl je op andere dagen weer verdrietig bent. Dit is normaal.
Communicatie met je partner
Het kan zijn dat jij en je partner op een andere manier rouwen. Dit is volkomen normaal, jij en je partner zijn unieke personen en rouw is een uniek proces. De ene ouder zoekt misschien afleiding, bijvoorbeeld door zich op werk of dagelijkse taken te richten, terwijl de ander zich juist wil terugtrekken en in stilte wil rouwen. Deze verschillende manieren van omgaan met verdriet kunnen soms spanning of misverstanden veroorzaken tussen jullie. Het is belangrijk te begrijpen dat er geen 'juiste' manier van rouwen is, en dat iedereen zijn of haar eigen proces volgt. Het is normaal om je verdriet en pijn op verschillende manieren te uiten, maar het blijft essentieel om elkaars rouw te erkennen en te respecteren. Bespreek niet alleen je eigen gevoelens, maar probeer ook te begrijpen wat je partner doormaakt. Rouwen als partners kan ook betekenen dat jullie elkaar ruimte geven en elkaar steunen.
​
Daarnaast kan het goed zijn om niet alleen naar elkaar te kijken, maar ook steun te zoeken buiten jullie relatie, zoals bij vrienden, familie of professionele hulp. Soms helpt het om je verdriet met anderen te delen.
Communicatie met je andere kinderen
Hoe kan je kinderen op een passende manier betrekken?
-
Wees open en eerlijk, aangepast aan de leeftijd van je kind(eren). Je kan bijvoorbeeld (prenten)boeken gebruiken om het onderwerp op een toegankelijke manier te bespreken. Kinderen hebben goede voelsprieten en ze voelen dat er iets aan de hand is. Als ze geen uitleg krijgen, bestaat het risico dat ze zelf proberen verklaringen te bedenken. Dit kan verwarring en angst veroorzaken. Gedragsveranderingen zoals moeite met slapen, eetproblemen of een terugval in gedrag, kunnen bij je kind(eren) optreden als reactie op verlies.
-
Geef je kind(eren) de ruimte om hun emoties te uiten en hun vragen te stellen. Kinderen kunnen op onverwachte momenten vragen stellen, deze kunnen bij jou als ouders hard binnenkomen. Het is belangrijk om hen te laten weten dat hun gevoelens en vragen er mogen zijn. Luister aandachtig naar hen en als het te moeilijk is om zelf een antwoord te geven, wees daar dan eerlijk over. Schakel bijvoorbeeld een vertrouwde naaste in om hen te helpen met de uitleg.
-
Betrek je kinderen bij afscheids- en herdenkingsrituelen. Je kunt samen iets maken zoals een knutselwerk of een herinneringsobject.
-
Houd vast aan routine, het verlies kan ook de wereld van je kind(eren) op z'n kop zetten. Door vast te houden aan een routine biedt dit hen een gevoel van veiligheid en structuur te midden van de veranderingen.
-
Je mag je emoties tonen aan je kinderen. Dit helpt hen te begrijpen dat het oké is om verdrietig te zijn en dat rouw een normaal proces is. Het toont hen dat ze niet de enige zijn met deze gevoelens en dat het veilig is om hun emoties te uiten.
​
En wat met toekomstige kinderen?
Het betrekken van toekomstige kinderen in jullie rouwproces kan anders zijn dan bij oudere kinderen, maar het is nog steeds belangrijk om hen op een passende manier te begeleiden.
Rituelen om je kindje welkom te heten
Hoe kan je je kindje welkom heten, alvorens je afscheid moet nemen?
Ben jij op zoek naar suggesties van andere ouders? ​​​
Klik dan door op 'Het is moeilijk om afscheid te nemen, zonder eerst te ontmoeten'.
Een plekje
voor je kindje
in jullie leven
Sommige ouders vinden het moeilijk om de leegte die het verlies van een kindje achterlaat te vullen. Hoe kan je je kindje een plek geven in je leven, zodat de liefde een zichtbare vorm krijgt. Ben jij op zoek naar suggesties van andere ouders?
​​Klik dan door op 'Een (zichtbaar) plekje voor je kindje in jullie leven.'
Helpende
activiteiten
Ben jij op zoek naar activiteiten die door andere ouders als helpend omschreven worden?
Klik door naar 'Helpende activiteiten'
Zorg goed voor jezelf
​Vergeet niet om goed voor jezelf te zorgen. Eet goed, probeer voldoende te slapen, en doe kleine dingen om je geest tot rust te brengen. Hoe kan jij in deze moeilijke periode voor jezelf zorgen? Klik door op zelfzorg.
Praat erover
Bij wie kan jij terecht met je verdriet?
-
Je partner
-
Het kan helpen om steun te zoeken bij familieleden of vrienden die begripvol zijn en luisteren zonder te oordelen. Ouders die een kindje verloren hebben geven vaak aan dat hun naasten niet altijd goed weten hoe ze moeten reageren op jullie verlies. Het is belangrijk dat je weet dat dit niet vanuit onwil gebeurt. We hebben enkele op de pagina voor naasten enkele suggesties vermeld.
-
Het kan ook helpen om je gevoelens te delen met lotgenoten:
-
Het kan ook helpen om je gevoelens te delen met lotgenoten. ​​​
-
Het Berrefonds heeft een ruim aanbod uitgebouwd om jou te helpen op een manier die het best bij jou past (fysiek in de koesterhuizen, via het online platform Glinsterhulp,...).
-
Met lege handen organiseren praatgroepen, wandelingen en lezingen.
-
Fysiek organiseren we vanuit Sterrenkinderen enkele groepssessiereeksen per jaar, meer info vind je in onze kalender.
-
-
Het kan zinvol zijn om professionele hulp in te schakelen. Contacteer ons vrijblijvend voor een hulpverlener in jouw regio.
Wil jij graag iets aanvullen?
Contacteer ons via info@sterrenkinderen.org